شعر بهروز سپیدنامه برای شهادت امام علی(ع)

علی امشب میان کوچه ها تنهاتر از ماه استپریشان تر ز مرغان عزادار شبانگاه استبه روی ارغوانش عطر لبخندی شکوفا شدعلی آیا ز توفیقی که امشب دارد آگاه است؟شتاب گام هایش بیشتر می گردد از نبض اشمسیر زندگی در چشم او امشب چه کوتاه استخزیده در ردای شب تمام ناجوانمردیو شمشیری که قصدش فرق خورشید سحرگاه استعلی آرام می سوزد علی آرام می جوشد علی آرام می نوشد از آن جامی که دلخواه استمیان چشم هایش قطره ی اشک شکوفا شدمیان چشم هایی که دلیل هر چه گمراه استعلی آرام می گرید ز داغ کودکانی کهفراق مهربانی ها بر آنها سخت جانکاه استیتیمان کاسه های شیر را بر خاک اندازیدمجال دلنوازی با علی بسیار کوتاه استصدایی آشنا می آید از اعماق تاریکینوای بغض نخلستان و/ یا غم مویه ی چاه استهنوز از مسجد کوفه پس از کوچ علی بینیکه ذکر دائم گلدسته هایش : «فزتُ و الله» است